- there's loads of Polish shops and
restaurants in this town, there must be a lot of Polish people over
here. How come I haven't met any yet?
- intellectual mismatch. Polish people are meant to build houses, not go to university
M. po raz kolejny mi dojebał. Za karę schowałam mu kartę uniwersytecką. W akcie desperacji szukał jej nawet w lodówce.
Współlokatorowi J. z kolei włączył się wpierdalacz i jadł ciasto wkrojone do płatków z mlekiem, zagryzając nutellą wygarniętą wprost ze słoika.
***
M. ma trochę racji, ale w życiu tego przed nim, ani żadnym innym obcokrajowcem, nie przyznam. Na ostatnim wykładzie miałam witness statement. N. jest jednym z najlepszych wykładowców jakich spotkałam i daje mi swoje stare tłumaczenia z usuniętymi danymi osobowymi, żebym miała wgląd w prawdziwą pracę tłumacza. N. mówi, że mi brakuje perspektywy, bo jedyna Polonia z jaką mam do czynienia, to inni studenci. Nie zaprzeczam.
Zeznania, które tłumaczyłam, dotyczą wypadku w magazynie. Smutne strasznie. Świadek słabo mówi po angielsku, nie rozumie swoich przełożonych, musi podpisywać dokumenty, w których nie wie co jest, pracownicy są ciągle poganiani, brakuje odpowiedniej odzieży ochronnej, a gdy z powodu zaniedbań w health and safety komuś coś się stanie, pracodawcy zawsze zwalają winę na poszkodowanego.
W takich momentach doceniam swoją pracę. Nie, ja ogólnie doceniam swoja pracę, ale jak czytam coś takiego, to doceniam dwa razy bardziej. Trzy razy bardziej. Najgorsze co się może zdarzyć, to obsesyjnie pedantyczny J powtarzający mi w kółko, że mam ogarnąć rozwalone kartony.
(w sensie ze strony przełożonych oraz wspołpracownikow, hołota zwana klientami to już inna bajka)
***
Starzeję się, wczorajsze wyjście na piwo skończyło się tylko na trzech, wróciłam do domu na piechotę, byłam tylko trochę pijana, a dziś tylko trochę skacowana i zjadłam masę tostów z serem.
- intellectual mismatch. Polish people are meant to build houses, not go to university
M. po raz kolejny mi dojebał. Za karę schowałam mu kartę uniwersytecką. W akcie desperacji szukał jej nawet w lodówce.
Współlokatorowi J. z kolei włączył się wpierdalacz i jadł ciasto wkrojone do płatków z mlekiem, zagryzając nutellą wygarniętą wprost ze słoika.
***
M. ma trochę racji, ale w życiu tego przed nim, ani żadnym innym obcokrajowcem, nie przyznam. Na ostatnim wykładzie miałam witness statement. N. jest jednym z najlepszych wykładowców jakich spotkałam i daje mi swoje stare tłumaczenia z usuniętymi danymi osobowymi, żebym miała wgląd w prawdziwą pracę tłumacza. N. mówi, że mi brakuje perspektywy, bo jedyna Polonia z jaką mam do czynienia, to inni studenci. Nie zaprzeczam.
Zeznania, które tłumaczyłam, dotyczą wypadku w magazynie. Smutne strasznie. Świadek słabo mówi po angielsku, nie rozumie swoich przełożonych, musi podpisywać dokumenty, w których nie wie co jest, pracownicy są ciągle poganiani, brakuje odpowiedniej odzieży ochronnej, a gdy z powodu zaniedbań w health and safety komuś coś się stanie, pracodawcy zawsze zwalają winę na poszkodowanego.
W takich momentach doceniam swoją pracę. Nie, ja ogólnie doceniam swoja pracę, ale jak czytam coś takiego, to doceniam dwa razy bardziej. Trzy razy bardziej. Najgorsze co się może zdarzyć, to obsesyjnie pedantyczny J powtarzający mi w kółko, że mam ogarnąć rozwalone kartony.
(w sensie ze strony przełożonych oraz wspołpracownikow, hołota zwana klientami to już inna bajka)
***
Starzeję się, wczorajsze wyjście na piwo skończyło się tylko na trzech, wróciłam do domu na piechotę, byłam tylko trochę pijana, a dziś tylko trochę skacowana i zjadłam masę tostów z serem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz